عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
![]() |
0 | 239 | sara-ha |
![]() |
0 | 495 | nastaran1988 |
![]() |
0 | 408 | saharim |
![]() |
0 | 25772 | admin |
![]() |
0 | 2056 | admin |
![]() |
0 | 2075 | admin |
![]() |
0 | 676 | admin |
![]() |
0 | 763 | admin |
![]() |
0 | 658 | admin |
![]() |
0 | 711 | admin |
![]() |
0 | 617 | admin |
![]() |
0 | 610 | admin |
![]() |
0 | 668 | admin |
![]() |
0 | 468 | admin |
![]() |
0 | 414 | admin |
![]() |
0 | 404 | admin |
![]() |
0 | 413 | admin |
![]() |
0 | 388 | admin |
![]() |
0 | 416 | admin |
![]() |
6 | 1024 | tamana |
این نظر توسط ندا در تاریخ 1392/08/18 و 19:57 دقیقه ارسال شده است | |||
گريه
آخري چيزيست كه باقي مي ماند و بغض يكي مانده به آخري و اميد پيش از بغض مي تركد من اين مرحله هارا مثل مسير خانه تا دانشگاه مثل مسير حول حالنا تا يلدا كوچه به كوچه از برم! اين كوچه ها هرشب پر از بادكنك هايي است كه يكي يكي مي تركند اول اميد بعد بغض و گريه آخرين چيزيست كه... ![]() |
تالار گفت گو